İBN ZÜNBÜL

(ابن زنبل)

Ahmed b. Ebi’l-Hasen Alî b. Nûriddîn Ahmed er-Remmâl el-Mahallî eş-Şâfiî (ö. 960/1553’ten sonra)

Mısırlı saray müneccimi ve tarihçi.

Doğduğu veya yaşadığı yer olması itibariyle Aşağı Mısır’da bulunan Mahalle’ye izâfetle Mahallî nisbesiyle veya remil ilmindeki mahareti dolayısıyla Remmâl unvanıyla anılırsa da daha ziyade babası Ali Zünbül’e nisbetle İbn Zünbül olarak tanınır. Remili iyi bildiği için Memlük Sultanı Kansu Gavri’nin (1501-1516) sarayında müneccimlik görevine getirilen İbn Zünbül, Mercidâbık ve Ridâniye savaşlarıyla


Kahire’de Osmanlılar’a karşı direnen Tomanbay’ın sokak çatışmalarına şahit oldu. Memlükler’in son sultanı Tomanbay’ın cenaze namazında hazır bulundu. Memlük Sultanlığı’nın yıkılmasından sonra Mısır’da Osmanlı idaresi kurulurken Osmanlı idarecilerine eski idarî ve malî konularda yardımcı oldu. Bir süre İskenderiye civa-rındaki Ebûkīr’de ocak kâtipliği yaptı. Mısır’ın Osmanlı idaresine girmesinin ardından uzun süre yaşayan İbn Zünbül’ün vefat tarihi belli olmamakla birlikte 1553’ten sonra öldüğü bilinmektedir.

İbn Zünbül, daha çok Mısır’ın Yavuz Sultan Selim tarafından fethine dair tarihiyle tanınır. XVI. yüzyıldan beri uzmanların yanı sıra halkın da yaygın olarak okuduğu için çeşitli hacimlerde yazmaları bulunan eserin mufassal nüshaları Fetĥu Mıśr ev aħźihâ mine’l-Cerâkise Ǿalâ yedi’s-Sulŧân Selîm veya Ġazavâtü’s-Sulŧân Selîm Ħân maǾa Ķanśu el-Ġavrî sulŧânü Mıśr ve aǾmâlihâ adlarıyla bilinirken muhtasar nüshaları VâķıǾatü’s-Sulŧân Selîm Ħân ismiyle tanınmıştır. Eserin müellifin kaleminden çıkan orijinal nüshası kaybolmuş, günümüze sonradan istinsah edilen yazmaları ulaşmıştır. Bunların da yapılan ilâvelerle veya kısaltılarak popüler hale getirildiği anlaşılmaktadır. Nitekim bazı nüshalarda “kāle en-nâkıl, kāle er-râvî, kāle eş-Şeyh Ahmed b. Zünbül” gibi ibarelere rastlanmaktadır.

Memlük Sultanı Kansu Gavri’nin Kahire’den Dımaşk’a hareket tarihi olan 1516’dan 1554 yılına kadar gelen ve giriş kısmı bulunmayan eser üç bölümden oluşmaktadır. 1516 yılından itibaren OsmanlıMemlük ilişkileri, iki taraf arasındaki düşmanlık sebepleri ve Mercidâbık Muharebesi’nin ele alındığı birinci kısımda hadiselerin vuku tarihlerinden hiç söz etmeyen müellif bazan anlattığı olaylar arasında çelişkiye düşmektedir. Ridâniye Savaşı’ndan itibaren Mısır’daki Memlük emîrlerinin, özellikle Şâdî Bey el-A‘ver ile Sultan Tomanbay’ın direnişlerine dair olan ikinci bölümde destanî bir üslûpla Memlük askerlerinin savaş sistemlerinden ve olağan üstü kahramanlıklarından bahsedilir. Üçüncü bölümde ise Mısır’ın Osmanlı dönemindeki idarî ve iktisadî durumu ile Vezîriâzam Makbul İbrâhim Paşa’nın Mısır’da yaptığı düzenlemeler, ayrıca eyalette Süleyman Paşa, Dâvud Paşa ve Ali Paşa’nın görev yaptıkları istikrarlı dönemin olayları anlatılmıştır. Şahidi olmasına rağmen müellifin bu olayları çok kısa geçtiği dikkati çekmektedir.

İbn Zünbül’ün üslûbu çok basit olup bazan halk ağzına yaklaşmaktadır. Mısırlı tarih araştırmacıları, İbn Zünbül’ü Osmanlı devrinin cündî (askerî sınıfa mensup) müverrihlerinden birincisi sayar. Esas meslekleri tarihçilik olmayan, eserlerinde önsöz ve giriş bulunmayan, tarihî olayları incelemeden yazan ve sık sık olaylara müdahale eden bu ekolün diğer önemli temsilcileri İbrâhim es-Savâlihî ile Ahmed Kethüdâ Azbân ed-Demürdâşî’dir. Bizzat olayların içinde yaşayan İbn Zünbül genellikle gözlemlerini nakletmiştir. Bu bakımdan bazı abartılı ifadeleri istisna tutulursa eserinin orijinal bir kaynak olduğu söylenebilir. İbn Zünbül’ün eseri daha sonraki Mısır tarihçilerini çok etkilemiştir. Muhammed b. Ebü’s-Sürûr el-Bekrî, Mellevânî, Abdurrahman el-Cebertî, Hallâk ve Selimnâme müellifi Yûsuf Efendi eserlerini yazarken kitaptan faydalanmışlardır.

Münih Bayerische Staatsbibliothek’te (nr. 411-413), Vien Nationalbibliothek (nr. 928-930), Paris Bibliothèque Nationale (nr. 5818), Londra British Museum (Suppl., nr. 565-566) vb. dünyanın çeşitli kütüphanelerinde yazma nüshaları bulunan Fetĥu Mıśr 1621 yılında Ahmed Süheylî tarafından Târîh-i Mısr-ı Cedîd adıyla Türkçe’ye çevrilmiş, bir nüshası Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’nde (Revan Köşkü, nr. 1417) kayıtlı olan bu tercüme İbrâhim Müteferrika’nın önsözüyle basılmıştır (İstanbul 1142). Süheylî, tercümesini ed-Dürretü’l-yetîme fî târîħi Mıśri’l-ķadîme adlı eserinin bir bölümü olarak kullanmıştır.

İbn Zünbül’ün eseri Târîħu’s-Sulŧân Selîm Ħân maǾa’s-Sulŧân el-Ġavrî adıyla taş basması olarak yayımlanmış (Kahire 1278), ayrıca J. P. Tercier tarafından Fransızca’ya çevrilmiştir. Yazma nüshası Bibliothèque Nationale’de bulunan bu tercüme, “Mémoire sur la conquête de l’Egypt par Selim, premier du nom, sultan ottoman” başlığı altında (Histoire de l’Académie royale des incriptions et belles-lettres, XXI [1754], s. 559 vd.) değerlendirilmiştir. İbn Zünbül’ün tarihi Abdülmün‘im Âmir tarafından Âħiretü’l-Memâlîk adıyla yeniden yayımlanmıştır (Kahire 1961).

İbn Zünbül’ün ayrıca coğrafya, hey’et ve remil ilmine dair eserleri de vardır. Genel coğrafyaya ait eseri Tuĥfetü’l-mülûk ve’r-reġāǿib limâ fi’l-ber ve’l-baĥr mine’l-Ǿacâǿib ve’l-ġarâǿib adını taşımaktadır. Henüz nüshasına rastlanamayan bu eserin telif tarihi ve muhtevası hakkında bilgi yoktur. Bir parçası Berlin’de bulunan coğrafya ve hey’et ilmine dair el-Ķānûn fi’d-dünyâ adlı eserinin 1562’de istinsah edilen bir nüshası Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’nde kayıtlıdır (Revan Köşkü, nr. 1638). 322 adet şekil ve resim ihtiva eden bu eser, III. Murad’ın emriyle 1575-1579 yılları arasında Milas Kadısı Abdurrahman Efendi tarafından biraz genişletilerek Acâib-i A‘zamî adıyla Türkçe’ye çevrilmiştir. Eserin Arapça bir


nüshası da Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’nde bulunmaktadır (III. Ahmed, nr. 2844). İbn Zünbül’ün el-Maķālât ve ĥallü’l-müşkilât fî Ǿilmi’l-ħaŧ ve’r-reml adlı eserinin birer nüshası Arkeoloji Müzesi (nr. 559) ve Hacı Selim Ağa (nr. 547) kütüphanelerinde kayıtlıdır. Kitabın Kahire’de el-Hey’etü’l-âmme li’l-kitâb (nr. 86) ve Hidîviyye kütüphanelerinde de (nr. 5/372) birer yazması mevcuttur. Müellifin eź-Źehebü’l-ibrîzi’l-muĥammer fî iķtifâǿi Ǿilmi’r-reml ve’l-eŝer adlı bir kita-bından daha söz edilmektedir (Keşfü’ž-žunûn, I, 828).

BİBLİYOGRAFYA:

İbn Zünbül, Âħiretü’l-Memâlîk (nşr. Abdülmün‘im Âmir), Kahire 1961, s. 8, 10, 16, 19, 26, 42, 51, 94-95, 109, 114, 154, 166-169; Keşfü’ž-žunûn, I, 828; Rieu, Catalogue, s. 59 vd.; C. Zeydân, Âdâb, Kahire 1911, III, 922; TCYK, s. 15; Brockelmann, GAL, II, 384-385; Suppl., II, 409-410; M. Mustafa Ziyâde, el-Müǿerriħûn fî Mıśr fi’l-ķarni’t-tâsiǾi’l-hicrî, Kahire 1949, s. 55, 75-76; Hediyyetü’l-Ǿârifîn, I, 147; Osmanlı Müellifleri, III, 68; Ziriklî, el-AǾlâm, I, 174; Karatay, Türkçe Yazmalar, I, 195-196; a.mlf., Arapça Yazmalar, III, 591; Muhammed Enîs, Medresetü’t-târîħi’l-Mıśrî fi’l-Ǿaśri’l-ǾOŝmânî, Kahire 1962, s. 5-6; P. M. Holt, “Ottoman Egypt (1517-1798) on Account of Arabic Historical Sources”, Political and Social Change in Modern Egypt, Historical Studies from the Ottoman Conquest to United Arab Republic, London 1968, s. 3-6; Stanford Shaw, “Turkish Source Material for Egyption History”, Political and Social Change in Modern Egypt, London 1968, s. 5-6, 11; Ba-binger (Üçok), s. 63-65, 179; Ebû Verde Abdülvehhâb Atıyye es-Sa‘denî, el-Müǿerriħûn fî Mıśr fi’l-Ǿaśri’l-ǾOŝmânî ĥattâ žuhûri ǾAbdirraĥmân el-Cebertî (923-1170) (doktora tezi, 1988), Câmiatü Ezher külliyyetü’l-lugati’l-Arabiyye, s. 41-51; Felix Klein Franke, “The Geomancy of Ahmad b. Ali Zunbul”, A Study of the Arabic Corpus Hermeticum, XX/1 (1973), s. 26-35; Benjamin Lellonch, “Ibn Zunbul, un égyptien face à l’universalisme ottoman”, St.I, LXXIX (1994), s. 143-155; Asgar Seyyid Vefâî, “İbn Zünbül”, DMBİ, III, 628-629.

Seyyid Muhammed es-Seyyid