BERDÎCÎ &&&(البرديجي)&&& Ebû Bekr Ahmed b. Hârûn b. Ravh el-Berdîcî (ö. 301/914)

Hadis hâfızı.

Berzeî (البرذعي) ve Berdeî (البردعي) diye de bilinir. Azerbaycan’daki küçük yerleşim merkezlerinden biri olan Berdîc’den Bağdat’a gitti ve oraya yerleşti. Ebû Saîd el-Eşec, Hârûn b. İshak, Rebî‘ b. Süleyman, ayrıca Şam, Haremeyn, Acem, Mısır, Irak ve Cezîre’deki âlimlerden ilim tahsil etti ve rivayette bulundu. Kendisinden de Ebû Ali b. Savvâf, Ebû Bekir eş-Şâfiî, Ebü’l-Kāsım et-Taberânî, Ali b. Lü’lü’ el-Verrâk ve daha birçokları hadis rivayet etti. Yaklaşık yetmiş yaşlarında iken Bağdat’ta vefat etti. Hadis ilminde sika, me’mûn ve hâfız olarak değerlendirilen Berdîcî’nin şu iki eseri günümüze ulaşmıştır. 1. Tabakātü’l-esmâǿi’l-müfrede (Dımaşk 1987). 2. Cüzǿ fî men revâ Ǿani’n-nebiyyi... mine’ssahâbe fi’l-kebâǿir (Zâhiriyye Ktp., Mecmua, nr. 81/1, vr. 1ª-5ª).

BİBLİYOGRAFYA:

Berdîcî, Tabakātü’l-esmâǿi’l-müfrede (nşr. Sekîne eş-Şihâbî), Dımaşk 1987, s. 7-20; Hatîb, Târîhu Bagdâd, V, 194-195; Yâkūt, MuǾcemü’l-büldân, I, 379; İbnü’l-Esîr, el-Lübâb, I, 135-136; Zehebî, Tezkiretü’l-huffâz, II, 746-747; a.mlf., AǾlâmü’n-nübelâǿ, XIV, 122-124; İbnü’l-İmâd, Şezerât, II, 234; Sezgin, GAS, I, 166-167.

İsmail L. Çakan