BAKARA
بقرة
Çile çekme kabiliyeti kazanan ve süflî arzulardan kurtulmaya elverişli hale gelen nefis anlamında tasavvuf terimi.
Mutasavvıflarca nefis, boğazlanması gereken bir kurban kabul edilir. Kurban koç (kebş), sığır (bakara) ve deveden (bedene) olabilir. Bünyesindeki süflî arzulardan kurtulma mertebesine henüz gelmemiş olan ve riyâzet kabiliyeti bulunmayan nefse “kebş”, bu mertebeye erişen nefse “bakara”, seyrü sülûke girerek, sülûk*ün menzil ve merhalelerini kateden nefse de “bedene” denir.
BİBLİYOGRAFYA:
Tehânevî, Keşşâf, “bakara” md.; İbnü’l-Arabî, Istılâhâtü’s-sûfiyye, Kahire 1981, s. 36-38.
Süleyman Uludağ