AMRE bint ABDURRAHMAN
عمرة بنت عبد الرحمن
Amre bint Abdirrahmân b. Sa‘d b. Zürâre el-Ensâriyye en-Neccâriyye (ö. 106/724)
Hadis ve fıkıh sahalarında otorite olan kadın tâbiî.
Hz. Âişe’nin yanında yetişen ve onun hadislerini çok iyi bilen Amre, Ümmü Seleme, Hamne bint Cahş, Râfi‘ b. Hadîc gibi sahâbîlerden de hadis rivayet etti. Bütün cerh ve ta‘dîl* âlimlerince sika* ve hüccet* kabul edilen Amre, hadislerin toplanması maksadıyla Halife Ömer b. Abdülazîz tarafından çıkarılan fermanda rivayetlerinin yazılması özellikle istenen tâbiîdir. Urve b. Zübeyr, kız kardeşinin oğlu Ebû Bekir b. Hazm, Abdullah b. Ebû Bekir, Zührî, Amr b. Dînâr, kendi oğlu Ebü’r-Ricâl Muhammad b. Abdurrahman ve torunları Amre’den hadis rivayet edenlerin başında gelirler.
Zührî, ilminden çok faydalandığı Amre’nin bir “ilim denizi” olduğunu söyler.
Kardeşleri, çocukları, yeğenleri ve torunlarıyla tam bir âlimler ve râviler ailesi teşkil eden Amre, hadis ve fıkıh ilimlerine hizmetle geçirdiği yetmiş yedi yıllık bir ömürden sonra 106 (724) yılında Medine’de vefat etti. 98, 99 ve 103 yıllarında öldüğü de söylenmektedir.
Amre bint Abdurrahman’dan rivayet edilen hadisler başta Kütüb-i Sitte olmak üzere muteber hadis külliyatının hepsinde yer almaktadır.
BİBLİYOGRAFYA:
İbn Sa‘d, et-Tabakat, II, 387-388; VIII, 480-481; Hatîb el-Bağdâdî, Takyîdü’l-ilm, Dımaşk 1949, s. 105; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, IV, 507-508; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, XII, 438-439; Kehhâle, AǾlâmü’n-nisâ, Dımaşk 1378/1959, III, 356-357.
Abdullah Aydınlı