AHMED b. SELEME

أحمد بن سلمة

Ebü’l-Fazl Ahmed b. Seleme b. Abdillâh el-Bezzâz (Bezzâr) en-Nîsâbûrî (ö. 286/899)

Tanınmış hadis hâfızı.

İmam Müslim’in Belh ve Basra’ya yaptığı yolculuklarda ona arkadaşlık etti. Kuteybe b. Saîd, İshak b. Râhûye, Osman b. Ebû Şeybe, Ebû Küreyb, Ahmed b. Menî‘ gibi birçok meşhur âlimden hadis aldı. Devrin ünlü muhaddisi Kuteybe b. Saîd’in yanına gidip ondan hadis okumak istediği zaman, çok sevdiği oğlundan ayrılmak istemeyen babası, bu seyahatin gerekli olup olmadığı hususunu da İshak b. Râhûye ile istişare etti. İshak b. Râhûye’nin, Ahmed’in kendisinden çok şey öğrendiğini, ancak Kuteybe’nin de farklı kişilerden elde ettiği bilgileri bizzat ondan öğrenmesinin isabetli olacağını söylemesi üzerine, memleketi dışında hadis tahsil etmesi için babası ona izin verdi. Kendisinden de Ebû Zür‘a er-Râzî, İbn Vâre, Ebû Hâtim er-Râzî gibi hocaları ve Ebû Hâmid b. Şarkı, Yahyâ b. Mansûr ve diğer öğrencileri hadis rivayet etmişlerdir. Âdil ve emin olmasının yanı sıra hadiste hüccet* unvanına da sahip bulunan Ahmed b. Seleme’nin Müslim’in Sahîĥ’ine benzer bir müstahrec*i olduğu bilinmektedir. Sahîh, adı da verilen bu eser günümüze ulaşmamıştır. 232 (846-47) yılında Bağdat’ta hadis imlâ* ettiğini Hatîb el-Bağdâdî kaydetmektedir. Sık sık gidip hadis okuttuğu Bağdat’ta vefat etti.

BİBLİYOGRAFYA:

el-Cerh ve’t-taǾdîl, II, 54; Hatîb, Târîhu Bagdâd, IV, 186-187; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, XIII, 373; a.mlf., Tezkiretü’l-huffâz, II, 637-638; a.mlf., el-İber, I, 412; Süyûtî, Tabakatü’l-huffâz, (Ömer), s. 279; İbnü’l-İmâd, Şezerât, II, 192; Kettânî, er-Risâletü’l-müstetrafe, s. 28.

İsmail L. Çakan