ACÎBE el-BAĞDÂDİYYE
عجيبة البغدادية
Acîbe bint Muhammed b. Ebî Galib el-Bâkdârî el-Bağdâdiyye (ö. 647/1249-50)
Kadın muhaddis.
Dav’ü’s-sabâh lakabıyla da bilinir. Bağdat’ta doğdu. Babasından ve zamanın meşhur âlimlerinden okudu. Abdullah b. Mansûr el-Mevsılî ve Ebü’l-Meâlî Muhammed el-Lemmâs’tan çeşitli kitaplar, hâfız Muhammed b. Ebû Bekir el-İsfahânî’den Begavî’nin Şerhu’s-Sünne’sini ve başka hadis kaynaklarını, Abdülhak el-Yûsufî’den de Şâfiî’nin İhtilâfü’l-hadîŝ’i ile Buhârî’nin et-Târîhu’l-kebîr’ini ve diğer çeşitli kitapları dinleyip rivayet etmiştir.
Acîbe, Mes‘ûd es-Sekafî ve Ebû Abdullah er-Rüstemî tarafından kendilerine icâzet verilen âlimlerin son halkasını teşkil eder. Kendisinden de muhaddis Afîfüddin Muhammed el-Harrât, Sirâceddin Ebû Hafs Ömer el-Kazvînî ve Mahmûd b. Ali ez-Zâkıfî gibi meşhur âlimler muhtelif kitapları rivayet etmişlerdir. Şeyhlerini ve isnadlarını ihtiva eden on cüzlük bir meşyeha*sı bulunmaktadır.
Doksan üç yaşlarında iken Bağdat’ta vefat etmiştir.
BİBLİYOGRAFYA:
Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǾ, XXIII, 232-233; İbnü’l-İmâd, Şezerâtü’z-zeheb, Kahire 1350-51, V, 238; Ziriklî, el-Alâm, Kahire 1373-78/1954-59, V, 4-5; Kehhâle, AǾlâmü’n-nisâǾ, Dımaşk 1378/1959, III, 257-258.
Mücteba Uğur