ABDURRAHMAN b. ESVED
عبد الرحمن بن الأسود
Ebû Hafs Abdurrahmân b. el-Esved b. Yezîd b. Kays en-Nehâî (ö. 99/717)
Fakih tâbiî.
Hz. Âişe, Enes b. Mâlik, Abdullah b. Zübeyr gibi sahâbîlerden, babasının amcası Alkame b. Kays ve babası Esved b. Yezîd (ö. 75/694) ve diğer bazı tâbiîlerden hadis öğrenmiş ve rivayet etmiştir. Rivayetleri Kütüb-i Sitte’nin tamamında yer almaktadır. Bu vasfıyla, rivayetleri Kütüb-i Sitte’nin bir kısmında yer alan öteki iki Abdurrahman b. Esved’den ayrılmaktadır. Kendisinden Ebû İshak Amr b. Abdullah es-Sebîî, Ebû İshak eş-Şeybânî ve Süleyman b. Mihrân el-A‘meş hadis rivayet etmişlerdir. Ahmed b. Menî‘, Nesâî, Yahyâ b. Maîn ve İbn Hibbân gibi büyük hadis münekkitleri tarafından sika* kabul edilmiştir.
Hz. Ömer ve Âişe ile görüştüğü belirtilen Abdurrahman’ın ölüm tarihi 99 ve 199 olarak gösterilmiştir. 199’da vefat ettiği görüşünü İbn Hacer, tarihî açıdan reddetmiştir. Nitekim Aynî de onun vefat tarihini 99 olarak kaydetmiştir.
BİBLİYOGRAFYA:
İbn Sa‘d, et-Tabakatü’l-kübrâ (nşr. İhsan Abbas), Beyrut 1388/1968, VI, 289-290; İbn Ebû Hâtim, el-Cerh ve’t-ta‘dîl, Haydarâbâd 1371-73/1952-53 → Beyrut, ts. (Dârü’l-Kütübi’l-ilmiyye), V, 290; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, V, 11-12; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, VI, 140-141; Aynî, Umdetü’l-karî, Kahire 1348, II, 302.
İsmail L. Çakan