ABDÜLMUTTALİB b. REBÎA

عبد المطّلب بن ربيعة

Abdülmuttalib b. Rebîa b. el-Hâris el-Hâşimî (ö. 61/680-81)

Hz. Peygamber’in amcası Hâris’in torunu, sahâbî.

Bazı kaynaklarda adı Muttalib olarak geçiyorsa da tabakat ve hadis kitaplarının çoğunda Abdülmuttalib diye kaydedilmekte ve Peygamber’in onun adını değiştirmediği anlaşılmaktadır. Annesi, Hz. Peygamber’in amcası Zübeyr’in kızı Ümmülhakem’dir. Kendisinin


Sahîh-i Müslim’de (“Zekât”, 167) yer alan rivayetine göre, babalarının teşviki üzerine Fazl b. Abbas ile birlikte Peygamber’e giderek evlenecek çağa geldiklerini ve zekât memurluğundan kazanacakları parayla evlenmek istediklerini söylediler. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem, Peygamber ailesine mensup kimselerin bu yolla para kazanmalarının doğru olmadığını hatırlattı ve kendi amcasının oğlu Nevfel b. Hâris ile Mahmiye b. Cez’i çağırttı. Bunlardan Nevfel’e, kızını yeğeni Abdülmuttalib’e, Mahmiye’ye de kızını Fazl’a vermesini tavsiye etti. Gençler bu suretle evlendiler. Abdülmuttalib’e kızını verenin, Nevfel’in kendisi değil kardeşi Ebû Süfyân olduğu da rivayet edilmektedir.

Abdülmuttalib Hz. Ömer’in hilâfetine kadar Medine’de kaldı. Sonra Dımaşk’a yerleşti ve orada vefat etti. Vefat tarihi için hicrî 62 (681-82) yılı da gösterilmektedir.

Abdülmuttalib Hz. Peygamber’den ve Ali’den hadis rivayet etmiş, kendisinden de oğlu Abdullah, Abdullah b. Hâris b. Nevfel ve onun oğlu Muhammed rivayette bulunmuşlardır.

BİBLİYOGRAFYA:

İbn Sa‘d, et-Tabakatü’l-kübrâ (nşr. İhsan Abbas), Beyrut 1388/1968, IV, 57-59; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-gabe (nşr. Muhammed İbrâhim el-Bennâ v.dğr.), Kahire 1390-93/1970-73, III, 508-509; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, III, 112-113; İbn Hacer, el-İsâbe, Kahire 1328, II, 430-431; a.mlf., Tehzîbü’t-Tehzîb, VI, 383-384.

Raşit Küçük