ABDULLAH b. TÂRIK

عبد الله بن طارق

Abdullah b. Târık b. Amr b. Mâlik el-Belevî ez-Zaferî (ö. 3/625)

Hz. Peygamber tarafından muallim tayin edildikleri yere giderken pusuya düşürülüp şehid edilen sahâbîlerden biri.

Hicretin üçüncü yılında, müslümanlara zarar vermek isteyen Lihyânoğulları, komşuları Abdal ve Kare kabileleriyle ortak bir plan hazırladılar. Bu plan gereğince Abdal ve Kare kabilelerinden yedi kişi Medine’ye giderek kabile halkının müslüman olduğunu, kendilerine İslâmiyet’i ve Kur’ân-ı Kerîm’i öğretecek muallim istediklerini söylediler. Hz. Peygamber de Mersed b. Ebû Mersed (veya Âsım b. Sâbit) başkanlığında altı veya yedi kişilik bir heyeti onlarla birlikte muallim olarak gönderdi. Bu irşad heyeti, Mekke ile Tâif arasında bulunan veğ Recî‘ diye anılan suyun başına gelince saldırıya uğradı. Heyette bulunan sahâbîlerden Mersed, Hâlid b. Bükeyr ve Âsım b. Sâbit şehid edildi. Hubeyb b. Adî, Abdullah b. Târak ve Zeyd b. Desine ise esir olarak Mekke’ye götürülürken Merruzzahrân’da Abdullah bağlı bulunduğu ipten kurtuldu ve kılıcını çekerek Lihyânoğulları’nın üzerine yürüdü. Etrafına dağılan müşrikler onu tutarak şehid ettiler.

Bedir ve Uhud savaşlarına da katılmış olan Abdullah’ın kabri Merruzzahrân’dadır.


BİBLİYOGRAFYA:

Vâkıdî, Kitâbü’l-Megazî (nşr. M. Jones), London 1965-66 → Beyrut, ts. (Âlemü’l-Kütüb), I, 158, 355, 357; İbn Sa‘d, et-Tabakatü’l-kübrâ (nşr. İhsan Abbas), Beyrut 1388/1968, II, 55-56; III, 454-455; İbn Hişâm, es-Sîre (nşr. Mustafa es-Sekka v.dğr.), Kahre 1375/1955, III, 169-171; İbn Hazm, Cevâmi‘u’s-sîre, Beyrut 1403/1983, s. 141-142; İbn Abdülber, el-İstî‘âb (el-İsâbe içinde), Kahire 1328, II, 313-314; İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-gabe (nşr. Muhammed İbrâhim el-Bennâ v.dğr.), Kahire 1390-93/1970-73, III, 284; İbn Hacer, el-İsâbe (nşr. Ali Muhammed el-Bicâvî), Kahire 1390-92/1970-72, IV, 136.

Nevzat Âşık